سوره تین

«سوره تین» نود و پنجمین سوره از قرآن کریم است و دارای ۸ آیه می باشد.

نزول سوره

«سوره التین» از سوره های مکی است. معدل از ابن عبّاس نقل کرده که مدنى است. این سوره در ترتیب مصحف، نود و پنجمین سوره و در ترتیب نزول، بیست و هشتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره بروج و پس از آن سوره قریش نازل شده است.

محتوای سوره

این سوره مساله بعث و جزا را یاد آور شده، مطلب را از راه خلقت انسان در بهترین تقویم، و سپس اختلاف افراد انسان در بقا بر فطرت اولى و خارج شدن از آن، و در نتیجه تنزلش تا اسفل سافلین را بیان نموده، در آخر خاطرنشان مى‌کند که به حکم حکمت الهى، واجب است که بین دو طایفه در دادن جزا فرق گذاشت، و پاداش هر دو نباید یکسان باشد.

فضیلت سوره

ابى بن کعب از پیامبر صلی الله علیه و آله روایت کرده که هر که آن را قرائت کند خداوند او را دو خصلت عطا فرماید: عافیت و یقین، مادامى که در دار دنیاست و هرگاه که از دنیا رفت، خداوند او را عطا فرماید از اجر، بعدد کسى که این سوره را تلاوت کند ثواب یک روز روزه بودن.

براء بن عازب گوید: شنیدم پیغمبر صلی الله علیه و آله در نماز مغرب قرائت مى فرمود سوره «وَالتِّینِ وَالزَّیتُونِ» را و ندیدم انسانى را که قرائتش بهتر از او باشد.

مسلم بن حجّاج قشیرى نیز در صحیح خود روایت نموده و شعیب عقرقوفى از حضرت امام صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود: کسى که در نمازهاى واجب و نوافل خود سوره «والتین» را بخواند، خداوند هر کجا که دوست دارد از بهشت به او عطا فرماید.

پانویس

منابع

• فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‌۲۷، ص۱۶۴.
• محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج‌۲۰، ص۵۳۹، قم ۱۳۷۴.
• ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه.

پیوست

سوره تین/متن و ترجمه